2
มาแล้ววว 💌 ตอนที่ 2 ของซีรีส์ “ฉันและเธอแอบรัก” จะเริ่มพาความสัมพันธ์เข้มข้นขึ้นอีกนิด พร้อมเปิดตัว “อี้หลาน” และเผยแผนลับของเฉิงอี้กับชงชงแบบน่ารักๆ
---
🎬 ตอนที่ 2: แอบชอบเธอ...แต่ก็แอบโดนจับได้เหมือนกัน
ฉากเปิด – [คาเฟ่หน้ามหาวิทยาลัย ช่วงเย็น]
(แสงแดดส้มอ่อนๆ กับเพลงบรรยากาศอบอุ่น)
เฉิงอี้ นั่งเหม่ออยู่ที่โต๊ะริมหน้าต่าง กำลังคนโกโก้ในแก้วอย่างใจลอย
[เฉิงอี้ (เสียงในใจ)]
> “เขายังไม่เปลี่ยนเลย...เงียบเหมือนเดิม
แต่ยิ่งเงียบ ฉันก็ยิ่งอยากรู้จักให้มากขึ้น”
(“ชงชง” เดินถือแก้วน้ำมาโคลงๆ แล้วนั่งลงตรงข้ามทันที)
ชงชง:
> “ชอบเขาหรอ?”
เฉิงอี้:
(สะดุ้งนิดๆ)
> “หา?! ใคร...”
ชงชง:
(ยิ้มแกล้งๆ)
> “อย่ามา... ฉันเห็นนะ ตอนนายนั่งมองกู้ไห่ในห้องเรียน”
เฉิงอี้:
(อึกอัก พยายามกลบเกลื่อน)
> “เขาก็แค่นั่งตรงนั้นเอง...”
ชงชง:
(ยกแก้วขึ้นดูด แล้วพูดต่อเสียงนิ่งลง)
> “แอบชอบเขามาตั้งแต่ม.ปลายใช่มั้ยล่ะ?”
(เฉิงอี้เงียบ ไม่ตอบ แต่หลบสายตา)
ชงชง:
> “อยากให้ช่วยไหม?”
เฉิงอี้:
(เงยหน้าขึ้น ตาเริ่มมีความหวัง)
> “ช่วยอะไร?”
ชงชง (ยิ้มมุมปาก):
> “ช่วยให้นายได้เป็นแฟนกับเขาไงล่ะ :)”
---
ฉากถัดมา – [สนามหญ้าหลังคณะศิลปกรรม / ช่วงเย็นวันรุ่งขึ้น]
(กู้ไห่นั่งวาดรูปอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ คนเดียวอีกตามเคย)
อี้หลาน เดินเข้ามาช้าๆ ถือขวดน้ำในมือ
อี้หลาน:
> “เธอชอบมาวาดรูปตรงนี้ทุกวันเลยนะ”
กู้ไห่:
(เงยหน้าขึ้นนิดหน่อย ยิ้มบางๆ)
> “อืม...เงียบดี”
อี้หลาน:
(นั่งลงข้างๆ)
> “ฉันว่างพอดีเลยเอาน้ำมาให้… คิดว่าเธอน่าจะลืมกิน”
กู้ไห่:
> “ขอบใจนะ”
(เงียบไปสักพัก... อี้หลานมองหน้ากู้ไห่แวบหนึ่ง)
อี้หลาน:
> “จำฉันได้ไหม... อี้หลาน ม.ปลายห้อง 4”
กู้ไห่:
> “อ๋อ... ใช่ เธออยู่ชมรมวาดภาพใช่ไหม?”
(อี้หลานยิ้มออกมาอย่างดีใจเล็กๆ)
[อี้หลาน (เสียงในใจ)]
> “อย่างน้อย...เขาก็จำฉันได้”
---
ฉากเปลี่ยน – [ห้องพักรวมของนักศึกษาในหอ]
(เฉิงอี้นั่งขมวดคิ้วอยู่หน้าโน้ตบุ๊ก เปิดไอจีของกู้ไห่ค้างไว้)
เฉิงอี้:
> “รูปทุกใบ...ยังมีสมุดวาดรูปเล่มนั้นอยู่เลย”
(เสียงเคาะประตู – ชงชงเดินเข้ามาพร้อมโน้ตเล็กๆ)
ชงชง:
> “แผนเริ่มแล้วนะ! พรุ่งนี้นายจะได้เข้าไปใกล้กู้ไห่แบบไม่เนียนสุดๆ”
เฉิงอี้:
> “อะไรอีกล่ะ…”
ชงชง:
(ยื่นใบสมัครชมรมวาดภาพให้)
> “เขาอยู่ชมรมนี้ใช่ไหม? งั้นนายก็ต้องอยู่ชมรมนี้เหมือนกันแล้วล่ะ!”
---
ฉากจบ – [เฉิงอี้เดินผ่านลานหน้าชมรมวาดภาพ]
(สายตาเจอกับกู้ไห่ที่ยืนพิงราวหน้าห้องชมรมพอดี)
เฉิงอี้ (เสียงในใจ):
> “ฉันจะเริ่มเข้าไปใกล้เธอทีละนิด
แล้วสักวัน...ฉันจะบอกเธอให้ได้”
(กู้ไห่เงยหน้าขึ้นมา สบตากับเฉิงอี้แวบหนึ่ง
รอยยิ้มบางๆ ผุดขึ้นที่ริมฝีปากของทั้งสองคน)
🎵 [เพลงธีมขึ้นคลออีกครั้ง – เสียงกีตาร์อะคูสติกเบาๆ]
– END EPISODE 2 –
---
ถ้าพร้อม ฉันจะเขียน ตอนที่ 3: “ช่วยให้สมหวัง...หรือใจเรากำลังสับสน” ต่อได้เลย!
หรือถ้าอยากให้เพิ่ม โปสเตอร์ / โลโก้ซีรีส์ / เพลงประกอบแนวไหน ก็บอกได้เลยนะ 💫
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น