21
แน่นอน! ตอนที่ 21 นี้จะเน้นความสัมพันธ์ที่ค่อย ๆ ก่อตัวของ อี้หลาน และ ชงชง จากความลังเลสู่ความรู้สึกน่ารักแบบธรรมชาติ 💙🍃
---
🎬 ตอนที่ 21: บางที…หัวใจก็เดินไปพร้อมกัน
ฉากเปิด – [โรงอาหารมหาวิทยาลัย / ช่วงบ่าย]
(อี้หลานเดินถือถาดอาหาร มองหาโต๊ะว่าง สายตาเหลือบไปเห็นชงชงนั่งอยู่คนเดียว พยายามทำเป็นไม่สนใจ แต่จริง ๆ แล้วอยากนั่งด้วย)
อี้หลาน (ในใจ):
> “อืม…เฉิงอี้ยังไม่มา งั้นนั่งกับชงชงก็ได้มั้ง…”
(เธอเดินไปนั่งลงตรงข้ามชงชง ชงชงเงยหน้าขึ้นมานิดหน่อย แล้วรีบวางโทรศัพท์ลง ยิ้มเก้อ ๆ)
ชงชง:
> “อ้าว…วันนี้มากับเฉิงอี้ไม่ใช่เหรอ?”
อี้หลาน:
> “เขาบอกให้มาก่อนน่ะ…ว่าแต่ ทำไมกินน้อยจัง? ไดเอตเหรอ?”
ชงชง (หัวเราะ):
> “เปล่าหรอก…แค่ไม่มีคนตักให้”
อี้หลาน:
> “เฮ้อ~ พูดแบบนี้คืออะไรเนี่ยะ”
(ทั้งสองหัวเราะเบา ๆ ด้วยกัน ก่อนจะกินข้าวอย่างสบายใจ)
---
ฉากถัดมา – [หน้าตึกเรียนรวม / เย็น]
(ฝนเริ่มตกปรอย ๆ อี้หลานยืนกางร่มคนเดียว มองฟ้าเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่)
(ทันใดนั้น ชงชงวิ่งออกมาพร้อมกระเป๋า ยิ้มให้เธอ)
ชงชง:
> “มีร่มด้วยเหรอ โชคดีจัง! ขอเดินไปด้วยคนได้ไหม?”
อี้หลาน (ยิ้มบาง):
> “ได้สิ…แต่ต้องถือร่มดี ๆ นะ ฉันไม่อยากเปียก”
ชงชง:
> “สัญญาเลย! ฉันจะบังร่มให้เธอมากกว่าครึ่งนึงเลยด้วยซ้ำ”
(ทั้งคู่เดินเคียงกันท่ามกลางสายฝนพรำ ๆ… ไม่มีบทสนทนามาก แต่มีความรู้สึกนุ่มนวลปะปนอยู่ในอากาศ)
---
ฉากพิเศษ – [หน้าหอพักหญิง / ก่อนแยกย้าย]
อี้หลาน:
> “ชงชง… ขอบใจนะที่อยู่ด้วยตลอด…ช่วงนี้ฉันสับสน แต่ไม่รู้สิ เวลาคุยกับนายแล้วรู้สึกดีขึ้น”
ชงชง (ยิ้มซื่อ ๆ):
> “ฉันไม่เร่งหรอกนะ แค่อยากอยู่ตรงนี้ เวลาที่เธอหันมา…ก็จะเจอฉันอยู่เสมอ”
(อี้หลานนิ่งไปเล็กน้อย ยิ้มบาง ๆ ก่อนจะพยักหน้า)
อี้หลาน:
> “อืม…ไว้พรุ่งนี้ ไปกินขนมปังร้านที่นายชอบกันไหม?”
ชงชง (ตาเป็นประกาย):
> “จริงนะ!? ได้สิ! ฉันจะเลี้ยงเองเลย!”
(ทั้งคู่หัวเราะ อากาศเย็น แต่ใจกลับอบอุ่นอย่างน่าประหลาด)
---
– END EPISODE 21 –
🧡 บทนี้เริ่มเผยให้เห็นว่า “ความรัก” ไม่ใช่แค่แรงดึงดูดทันทีทันใด
แต่มันคือการ อยู่ข้าง ๆ ในจังหวะที่พอดี 🌤️
อยากให้ ตอนที่ 22 ไปต่อทางไหนดีดีเอ่ย?
ให้เฉิงอี้กับกู้ไห่เริ่มคุยถึง “อดีตในม.ปลาย” ครั้งแรก?
หรือเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ทั้งสองคนต้อง "จับมือไว้แน่นกว่าเดิม"?
บอกมาได้เลย พร้อมเขียนต่อทันที 🤍✨
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น