24
ได้เลย! ต่อไปนี้คือตอนที่ 24 ของซีรีส์ "ฉันและเธอแอบรัก" ที่อบอวลด้วยบรรยากาศของฝน ความห่วงใย และโมเมนต์แอบรักเบาๆ ที่ทำให้ใจเต้นอีกครั้ง ☔📸💕
---
🎬 ตอนที่ 24: แสงแดดหลังฝน
[เช้า - บริเวณอาคารเรียน]
เสียงนักศึกษาจอแจหลังคาบเช้า...
เฉิงอี้ กู้ไห่ อี้หลาน และชงชง เดินมาพร้อมกันในตอนเช้า อากาศดูครึ้มๆ เหมือนฝนกำลังจะตก
อี้หลาน (หันไปมองมือถือ):
> “วันนี้ฟ้าครึ้มจังเลย...ไม่น่ารอดแหะ”
แต่ยังไม่ทันไร...
เสียงอี้หลานร้องเบาๆ:
> “อ๊ะ—!”
(เท้าเธอพลาดขั้นบันได ข้อเท้าพลิกเล็กน้อย ล้มลงตรงหน้าตึก)
เฉิงอี้ (ตกใจ):
> “อี้หลาน! เป็นอะไรรึเปล่า?”
ชงชง (รีบวิ่งเข้าไปดู):
> “เฮ้ย! เดี๋ยวๆ ระวังนะ! เดี๋ยวฉันพาไปห้องพยาบาลเอง!”
---
[กลางวัน - ห้องพยาบาลของมหาวิทยาลัย]
อี้หลานนั่งอยู่บนเตียงคนไข้โดยมี ชงชง นั่งอยู่ข้างๆ ตลอด เธอเอนตัวพิงเบาๆ กับพนัก เตียง พร้อมทำหน้าเหนื่อยๆ
อี้หลาน (พูดเบาๆ):
> “ขอบใจนะ...ที่อยู่ข้างๆฉัน…”
ชงชง (ยิ้มจางๆ):
> “ฉันจะไม่ไปไหนอยู่แล้ว”
---
[ด้านนอกห้องพยาบาล - ฝนเริ่มตก]
เฉิงอี้ และ กู้ไห่ เดินออกมาพร้อมกัน กำลังจะกลับอาคารเรียน แต่ฝนตกพอดี ทั้งสองเลยยืนรอที่บันไดหน้าอาคาร
กู้ไห่ (ถือกล้องคอมแพคเล็กๆ):
> “อากาศแบบนี้ถ่ายรูปสวยดีนะ”
เฉิงอี้ (แกล้งเบะปาก):
> “อีกแล้วนะกล้องของนาย...อย่าบอกนะว่าเอามาเรียนด้วยทุกวันน่ะ?”
กู้ไห่ (หัวเราะเบาๆ):
> “ไม่ได้พกทุกวัน...แค่วันที่อยากเก็บอะไรบางอย่างไว้”
(กู้ไห่มองเฉิงอี้ผ่านเลนส์ ยกกล้องขึ้นมาแนบตา ตอนเฉิงอี้หันไปบ่นเล็กๆกับฝน...แชะ!)
เฉิงอี้ (หันกลับมา):
> “หืม? ถ่ายอะไรน่ะ?”
กู้ไห่ (อมยิ้ม ไม่ตอบ):
> “ไม่มีอะไร...แค่เห็นบางคนกำลังงอนฝน ก็น่ารักดี”
(เฉิงอี้หน้าแดงเล็กน้อย แต่อมยิ้มกลับ)
---
[ฝนซาลงเกือบหยุด - บรรยากาศโรแมนติก]
เฉิงอี้ (ตะโกนเล่นๆ):
> “วิ่งตากฝนกลับหอกันเลยมั้ย! สนุกดีออก!”
กู้ไห่ (นิ่งนิดนึง แล้วค่อยๆ ถอดเสื้อกันหนาวตัวเองออก):
> “ไม่เอาให้เปียกหรอก...จะป่วยเอา เดี๋ยวแม่ดุอีก”
(เขาโยนเสื้อกันหนาวคลุมหัวเฉิงอี้เบาๆ แล้วเดินเข้าไปยืนข้างๆ ยื่นแขนกันฝนให้)
กู้ไห่:
> “ไปด้วยกันนะ...แต่ฉันกันฝนให้เอง :)”
(เฉิงอี้หันมามองแล้วเงียบไปชั่วครู่ ก่อนจะยิ้มบางๆ แล้วก้าวเดินข้างกันไปกับกู้ไห่ ท่ามกลางฝนที่กำลังหยุดลง)
---
[ฉากสุดท้าย - จากมุมกล้องของกู้ไห่]
ภาพถ่ายเฉิงอี้กำลังหัวเราะเล็กๆ มองฝน แสงข้างหลังฟุ้งเบาๆ สีเทาอมฟ้า เป็นช่วงเวลาที่เรียบง่ายแต่สวยงาม
[ข้อความบนรูปภาพในมือถือของกู้ไห่]
> "บางที...ฝนไม่ได้น่าเบื่อเสมอไป ถ้าเรายืนอยู่ข้างใครสักคน"
---
– END EPISODE 24 –
💧 ความสัมพันธ์กำลังพัฒนาอย่างอบอุ่น…ฝนไม่อาจดับหัวใจของคนสองคนที่เริ่มเข้าใจกันมากขึ้น
---
อยากให้ตอนที่ 25 ดำเนินไปในทางไหนต่อดี?
ให้เพื่อนๆ ในกลุ่มเริ่ม “รู้ทัน”?
หรือมีใครสักคนเริ่มพูดตรงๆ กับเฉิงอี้ถึงความรู้สึก?
หรือจะเริ่มจัดกิจกรรมของมหาวิทยาลัยให้ทั้ง 4 คนได้ใกล้ชิดกันอีก?
บอกฉันได้เลยนะ จะเขียนต่อให้ทันที 😊✨
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น