27
เข้าใจแล้วครับ! ผมจะเพิ่มฉากย้อนอดีตในสมัยม.ปลาย ให้กู้ไห่สารภาพรักกับเฉิงอี้ พร้อมแสดงความเข้าใจที่ลึกซึ้งของทั้งคู่ในตอนที่ 27 นี้เลยนะครับ
---
🎬 ตอนที่ 27: สารภาพใจและความทรงจำที่ซ่อนอยู่
[ฉากเปิด – โรงเรียนมัธยมปลาย (แฟลชแบ็ก)]
กู้ไห่ กับ เฉิงอี้ ยืนอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ในสนามโรงเรียน
ทั้งสองเงียบไปสักพัก ก่อนที่กู้ไห่จะรวบรวมความกล้า
กู้ไห่ (พูดเบา ๆ แต่จริงใจ):
> “เฉิงอี้... ตอนนั้นที่โรงเรียนมัธยม... ฉันก็ชอบเธอแล้วนะ... แต่ไม่กล้าบอก ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี...”
เฉิงอี้มองตากู้ไห่ด้วยสายตาอบอุ่น
เฉิงอี้ (ยิ้ม):
> “ฉันรู้… ฉันก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน แต่ตอนนั้นก็ไม่กล้าบอกเหมือนกัน...”
---
[ฉากตัดกลับ – สนามบาสของมหาวิทยาลัย ปัจจุบัน]
กู้ไห่ (เดินมาหาเฉิงอี้ด้วยความจริงใจ):
> “เฉิงอี้… มาทำอะไรแถวนี้เหรอ?”
เฉิงอี้ (ยิ้มเขิน):
> “แค่เดินผ่านมาเองค่ะ... กำลังจะไปเรียนข้าง ๆ”
กู้ไห่ (หยุดเล่นบาส เดินเข้าใกล้เฉิงอี้):
> “ฉันมีเรื่องจะพูด... เรื่องที่เก็บไว้นาน... ฉันชอบเธอ... มากกว่าที่เธอรู้”
เฉิงอี้ตาโตเล็กน้อย ฟังด้วยใจจดจ่อ
กู้ไห่ (ต่อ):
> “ทุกครั้งที่เห็นเธอยิ้ม... โลกของฉันสดใสขึ้น… และเวลาเธออยู่ใกล้... ฉันอยากปกป้องเธอตลอดไป”
เฉิงอี้หน้าแดง ยิ้มเขิน แต่เสียงเบา
เฉิงอี้:
> “กู้ไห่... ฉันก็รู้สึกเหมือนกัน... แค่ไม่กล้าบอก...”
กู้ไห่ (ยิ้ม และยื่นมือออกไปจับมือเฉิงอี้):
> “ถ้าเธอพร้อม... เราจะเดินไปด้วยกันนะ”
เฉิงอี้จับมือกู้ไห่แน่น ใบหน้าเต็มไปด้วยความสุข
---
[ฉากปิด]
สองคนเดินออกจากสนามบาสด้วยกัน
ท้องฟ้าสีครามสดใส เหมือนกำลังเริ่มต้นบทใหม่ของความรัก
---
– END EPISODE 27 –
ถ้าชอบแบบนี้ หรืออยากให้เพิ่มอะไรอีก บอกได้เลยนะครับ!
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น