4
มาแล้ว...ตอนที่ 4 ที่อบอวลด้วยความเงียบเหงาในหัวใจ — ความรู้สึกที่ไม่พูด ก็แปลว่ามีความลับ
และความห่าง...ก็ไม่ใช่เพราะไม่ได้รัก แต่เพราะรักมากจนกลัวเสียเขาไป 🕊️
---
🎬 ตอนที่ 4: เงียบ...เพราะไม่กล้ารักต่อหน้าเธอ
ฉากเปิด – [ห้องชมรมวาดภาพ / บ่ายวันฝนตกเบาๆ]
(สายฝนโปรยเบาๆ นอกหน้าต่าง เสียงดินสอวาดลงบนกระดาษดังชัดเจนในห้องที่เงียบสนิท)
เฉิงอี้ นั่งวาดภาพอย่างใจลอยอยู่คนเดียวที่มุมเดิม
ส่วน กู้ไห่ ก็นั่งวาดอยู่อีกฝั่ง แต่วันนี้สายตาของเขามองมาทางเฉิงอี้บ่อยกว่าทุกวัน
[กู้ไห่ (เสียงในใจ)]
> “เธอดูเงียบไป...
ไม่เหมือนวันก่อนที่ยิ้มให้เราตลอดเลย”
“หรือว่า...เราเผลอทำอะไรให้เธอไม่พอใจ?”
(กล่องสีสีน้ำของเฉิงอี้ตกลงบนพื้น “แกร๊ก”)
กู้ไห่ลุกขึ้นมาช่วยเก็บเงียบๆ)
กู้ไห่:
> “วันนี้...เธอดูเหนื่อยๆ นะ”
เฉิงอี้:
(ฝืนยิ้มบางๆ)
> “นิดหน่อยน่ะ… แค่ไม่ค่อยได้นอน”
(กู้ไห่ยื่นสีคืนให้ สบตาเฉิงอี้อย่างไม่คาดหวังคำตอบ)
กู้ไห่:
> “มีอะไรก็บอกได้นะ”
(เฉิงอี้เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ)
---
ฉากถัดมา – [ห้องน้ำชั้นล่างของตึก / เย็นวันเดียวกัน]
(เฉิงอี้ยืนพิงประตูในห้องน้ำ ปล่อยให้น้ำจากฝักบัวไหลชะล้างใบหน้า)
(เสียงสะอื้นเบาๆ ผสมกับเสียงน้ำไหล)
[เฉิงอี้ (เสียงในใจ)]
> “ช่วยเธอทั้งที่หัวใจเราแทบขาด”
“แต่ก็ต้องยิ้ม… ทำเหมือนไม่เป็นอะไร”
“แล้วถ้าเขาเลือกอี้หลานจริงๆ ล่ะ…
เราจะยังเป็นเพื่อนกับใครได้อยู่ไหม?”
(กล้องค่อยๆ ซูมออกจากกระจกที่พร่าด้วยไอน้ำ…
เผยให้เห็นเฉิงอี้ยืนตัวสั่นเงียบๆ ในน้ำตาที่ไม่มีใครเห็น)
---
ฉากเปลี่ยน – [สนามหญ้าหลังคณะ / เย็นวันต่อมา]
(อี้หลานนั่งข้างกู้ไห่อีกครั้ง กำลังพูดอะไรบางอย่างอย่างตื่นเต้น)
อี้หลาน:
> “เฉิงอี้น่ะน่ารักเนอะ…
ขอบคุณมากเลยที่ยอมถามให้แทนเราเรื่องนั้น”
(กู้ไห่ขมวดคิ้วเล็กน้อย เหมือนไม่เข้าใจ)
กู้ไห่:
> “ถามอะไรเหรอ?”
อี้หลาน:
(ชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะรีบเฉไฉ)
> “ก็เรื่อง...ว่าเธอมีคนที่ชอบรึยังไงล่ะ”
[กู้ไห่ (เสียงในใจ)]
> “เขาถามแทนคนอื่น…
ไม่ใช่ถามเพราะอยากรู้ด้วยตัวเองเหรอ?”
(กู้ไห่เงียบลง… มือกำสมุดวาดรูปแน่นขึ้นเล็กน้อย)
---
ฉากพิเศษ – [ดาดฟ้าหอพักนักศึกษา / กลางคืนเงียบๆ มีลมเย็น]
(เฉิงอี้นั่งกอดเข่าดูดาวเงียบๆ มีเพียงเสียงลมพัด)
เสียงมือถือดังแจ้งเตือน 1 ข้อความ
📲 กู้ไห่: “คืนนี้ว่างไหม?”
เฉิงอี้ (เสียงในใจ):
> “เราอยากตอบว่า ‘ว่าง’
แต่ใจมันไม่พร้อมจะเผชิญหน้าอีกแล้ว…”
(มือสั่นเล็กน้อยตอนที่แตะข้อความไว้แต่ยังไม่ตอบ)
[เฉิงอี้ (เสียงในใจ)]
> “เธอเคยเงียบ...แต่เรารับไหว
แต่ตอนนี้เรากลับเป็นฝ่ายเงียบเสียเอง
แล้วถ้าเธอเริ่มเดินออกไปจากเรา...จะทำยังไงดี?”
🎵 [เพลงประกอบขึ้นช้าๆ – เปียโนเศร้าช้าๆ แนว ballad]
> “เงียบ...เพราะกลัวเสียใจ
แต่เงียบไป...ก็กลัวจะเสียเธอ”
– END EPISODE 4 –
---
อยากให้ตอนที่ 5 มีอะไรพิเศษไหม? เช่น
กู้ไห่เริ่มแอบหึงเฉิงอี้กับคนอื่น
อี้หลานรู้ความลับว่าเฉิงอี้แอบชอบกู้ไห่
หรือเป็นจุดที่เฉิงอี้ “เกือบ” เผลอบอกความในใจ?
บอกได้เลยนะ ฉันพร้อมแต่งต่อทุกตอน ❤️✍️
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น