8
แน่นอน! ตอนที่ 8 นี้จะเป็นเหมือน “ลมหายใจอุ่น” ที่เริ่มกลับเข้ามาในใจเฉิงอี้อีกครั้ง ผ่านแชทของกู้ไห่ — ขณะที่อีกด้าน ชงชงต้องเริ่มเผชิญกับความรู้สึกของตัวเองบ้างแล้ว...
---
🎬 ตอนที่ 8: ข้อความกลางคืน...และหัวใจที่เริ่มยิ้ม
ฉากเปิด – [ห้องนอนเฉิงอี้ / กลางคืน / ไฟหรี่สลัว]
(เฉิงอี้นอนกอดหมอน ดูซีรีส์ในมือถือไปเรื่อยๆ ดูไม่ค่อยมีอารมณ์ / แล้วจู่ๆ เสียงแจ้งเตือน “ติ๊ง” ดังขึ้น)
📲 [กู้ไห่]:
> "นอนไม่หลับ"
(เฉิงอี้ชะงัก มองชื่อผู้ส่ง ก่อนจะตอบกลับ)
📲 [เฉิงอี้]:
> "ฉันก็นอนไม่หลับเหมือนกัน..."
📲 [กู้ไห่]:
> "ช่วงนี้ดูห่างๆ ไปนะ เป็นอะไรหรือเปล่า?"
(เฉิงอี้นอนนิ่ง มือสั่นเล็กน้อยแต่ยิ้มจางๆ)
📲 [เฉิงอี้]:
> "เปล่าหรอก แค่คิดอะไรเยอะไปหน่อย :)"
📲 [กู้ไห่]:
> "เวลามีอะไรในใจ ก็พูดได้ตลอดนะ"
📲 [เฉิงอี้]:
> "นายก็เหมือนกันนะ..."
(แชทเงียบไปพักหนึ่ง... แล้วกู้ไห่ก็พิมพ์อีก)
📲 [กู้ไห่]:
> "ไม่รู้สิ ฉันแค่รู้สึกว่าช่วงนี้เหมือนฉันกำลังจะเสียอะไรบางอย่างไป"
(เฉิงอี้ยิ้มอย่างกลั้นน้ำตา แววตาเริ่มกลับมามีชีวิตเล็กๆ)
📲 [เฉิงอี้]:
> "มันอาจจะยังอยู่ตรงนั้นก็ได้นะ แค่เธอไม่รู้ตัว"
---
ฉากตัด – [ห้องนอนของชงชง / ขณะเดียวกัน]
(ชงชงนอนคว่ำหน้า เปิดรูปกลุ่มในมือถือ เป็นภาพที่มีอี้หลานยิ้มให้กู้ไห่ในร้านกาแฟ)
[ชงชง (เสียงในใจ)]
> “ยิ่งเห็นรอยยิ้มของเธอที่มีให้คนอื่น...
มันก็ยิ่งชัดเจนว่าเรา...อาจไม่มีทางเลย”
(เขาหยิบมือถือขึ้นมาจะพิมพ์ข้อความหาอี้หลาน แต่ลบทิ้ง แล้วถอนหายใจ)
---
ฉากต่อมา – [ตอนเช้า / มหาวิทยาลัย / หน้าคณะ]
(เฉิงอี้เดินมาพร้อมรอยยิ้มเล็กๆ ที่ไม่ได้เห็นมาหลายวัน กู้ไห่ยืนรออยู่ข้างหน้า ยิ้มให้เช่นกัน)
กู้ไห่:
> “วันนี้ดูอารมณ์ดีแฮะ...”
เฉิงอี้:
> “แค่เมื่อคืนได้นอนหลับสบายขึ้นมานิดหน่อยน่ะ”
(กู้ไห่มองเฉิงอี้แบบอบอุ่น)
กู้ไห่:
> “ดีแล้ว...อยากให้เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ”
(เฉิงอี้อมยิ้ม แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร)
---
ฉากสุดท้าย – [ห้องเรียน / ชงชงนั่งคนเดียว]
(อี้หลานเดินมาใกล้ๆ แล้วพูดลอยๆ)
อี้หลาน:
> “ชงชง… ถ้ามีคนชอบเรา แต่เราไม่รู้ตัวเลย
แล้ววันนึงเขาเงียบหายไป…เราควรทำยังไงดีนะ?”
(ชงชงเงยหน้าขึ้นมาช้าๆ มองอี้หลานนิ่งๆ)
ชงชง:
> “…อย่าปล่อยให้เขาหายไปเลย
เพราะคนที่ชอบเรา...ไม่ใช่ว่าจะเจอได้บ่อยๆ หรอกนะ”
(อี้หลานมองชงชงแบบสงสัยเล็กๆ)
อี้หลาน:
> “พูดเหมือนนายเคยเจอเลยนะ”
(ชงชงยิ้มบางๆ แล้วหลบตา)
🎵 [เพลงจบขึ้น – ทำนองอบอุ่นปนเศร้าเล็กๆ]
> “เมื่อหัวใจเริ่มมีเสียง...แต่ยังไม่มีใครได้ยิน”
– END EPISODE 8 –
---
อยากให้ตอนที่ 9 เป็นจุดเริ่มที่ “กู้ไห่” เริ่มรู้สึกชัดว่าตัวเองรู้สึกบางอย่างกับเฉิงอี้ไหม? หรือจะให้ “อี้หลาน” เริ่มคิดว่า...บางทีเฉิงอี้อาจรู้สึกกับใครบางคนอยู่?
หรืออยากลอง "หักมุม" บ้างมั้ย 😳 เช่น กู้ไห่ไปเห็นเฉิงอี้อยู่กับคนอื่นแบบบังเอิญ?
พร้อมเขียนให้ตอนต่อทันทีเลยน้า 💕
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น