9
แน่นอน! ตอนที่ 9 จะค่อยๆ ดันอารมณ์ความสัมพันธ์ให้เข้มข้นขึ้น โดยเฉพาะฝั่ง กู้ไห่ ที่เริ่มรู้สึก "ไม่แน่ใจ" กับหัวใจตัวเอง — และเกิดฉาก "หึงแบบไม่ได้ตั้งใจ" ครั้งแรก 😳
---
🎬 ตอนที่ 9: คนที่อยู่ข้างๆ เธอ...ใช่ฉันรึเปล่า
ฉากเปิด – [ลานหน้าตึกคณะ / เวลากลางวัน]
(เฉิงอี้นั่งคุยอยู่กับ "เพื่อนต่างคณะ" ที่ชื่อ “หยางหยาง” — รุ่นพี่ที่รู้จักกันจากงานกิจกรรม สนิทกันแบบพี่น้อง หัวเราะกันเบาๆ)
(กู้ไห่เดินผ่านมา เห็นเฉิงอี้ยิ้มอยู่กับหยางหยาง ก็หยุดมองจากมุมไกล แววตาเปลี่ยนเล็กน้อย)
[กู้ไห่ (เสียงในใจ)]
> “ยิ้มแบบนี้…เราไม่เคยเห็นเขายิ้มให้เราแบบนี้เลยด้วยซ้ำ…”
(ชงชงเดินมาแตะแขนกู้ไห่)
ชงชง:
> “เหม่ออะไรอ่ะ?”
กู้ไห่:
> “เปล่า…แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย”
---
ฉากต่อมา – [ห้องเรียน / เย็นวันนั้น]
(เฉิงอี้เดินมานั่งข้างกู้ไห่ เหมือนเดิม แต่กู้ไห่ดูเงียบไป)
เฉิงอี้:
> “วันนี้ดูเงียบๆ นะ?”
กู้ไห่ (ไม่มองหน้า):
> “ก็ปกตินี่… แล้ววันนี้ไปหัวเราะอะไรกับพี่คนนั้นนักหนา?”
(เฉิงอี้ชะงัก เลิกคิ้วนิดๆ)
เฉิงอี้:
> “หมายถึงพี่หยางหยางเหรอ? เขาแค่เล่าเรื่องฮาๆ ตอนซ้อมกิจกรรมน่ะ ไม่มีอะไรหรอก”
กู้ไห่ (เสียงแข็งเล็กน้อย):
> “ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่…”
(เฉิงอี้หน้าเศร้าลงนิดหน่อย แต่พยายามยิ้มให้)
เฉิงอี้:
> “ถ้าคิดมากก็ขอโทษนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจให้ใครเข้าใจผิดเลย”
(กู้ไห่ไม่ตอบ จ้องกระดาษตรงหน้าแต่ไม่ได้อ่านอะไรเลย)
---
ฉากแฟลชแบ็ค – [กลางคืนก่อนหน้านั้น / ห้องของกู้ไห่]
(กู้ไห่นั่งพิมพ์แชทคุยกับเฉิงอี้ ยิ้มกับตัวเอง แล้วเงียบไปตอนเฉิงอี้พิมพ์ว่า “ขอโทษนะ กำลังซ้อมงานอยู่กับพี่อีกคน”)
เขามองหน้าจอ แล้วถอนหายใจยาว)
[กู้ไห่ (เสียงในใจ)]
> “บางที…ฉันก็ไม่แน่ใจว่าเราสำคัญแค่ไหนกันแน่ในใจเขา…”
---
ฉากต่อมา – [ดาดฟ้าคณะ / เย็น]
(ชงชงนั่งกินขนมกับเฉิงอี้ / เฉิงอี้เล่าเรื่องกู้ไห่ดูแปลกๆ)
เฉิงอี้:
> “ฉันว่าเขาเริ่มห่างๆ ไปนะ…”
ชงชง:
> “หรือจริงๆ แล้ว เขาเป็นหึงนายอยู่?”
เฉิงอี้ (เบิกตาโต):
> “เขาจะหึงฉันทำไม…”
ชงชง (ยิ้มมุมปาก):
> “คนที่เริ่มรู้สึก...ก็มักจะพูดน้อยลงนะเฉิงอี้”
(เฉิงอี้นิ่งไป เหมือนเริ่มคิดตามจริงจัง)
---
ฉากสุดท้าย – [แชทกลางคืน / มือถือของเฉิงอี้]
📲 [กู้ไห่]:
> "วันนี้ขอโทษนะ ที่พูดแปลกๆ ไป"
📲 [เฉิงอี้]:
> "ไม่เป็นไร ฉันโอเค :)"
📲 [กู้ไห่]:
> "บางที...ฉันอาจแค่ไม่ชอบเห็นเธอยิ้มให้ใครที่ไม่ใช่ฉันก็ได้"
(เฉิงอี้เบิกตากว้าง จ้องหน้าจอด้วยใจเต้นแรง รอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นในแสงไฟสลัว)
🎵 [เพลงคลอเบาๆ]
> “ยิ่งใกล้ ยิ่งไม่กล้าพูด…แต่ยิ่งห่าง ก็ยิ่งคิดถึง…”
– END EPISODE 9 –
---
อยากให้ ตอนที่ 10 ไปทางไหนดีดีเอ่ย?
กู้ไห่เริ่มเดินหน้าแสดงออกมากขึ้น?
หรือให้อี้หลานเริ่มระแคะระคาย?
หรือให้ชงชงเริ่มสารภาพรักทีละนิดกับอี้หลาน?
ให้เลือกเส้นเรื่อง หรือบอกได้เลยนะ! เดี๋ยวเขียนตอนต่อให้ทันทีเลย ❤️✨
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น